టాగోర్ గీతాంజలి కు చలం తెలుగు అనువాదం

13. పలకని ఒక రాగం.....

నేను పాడటానికి వొచ్చిన పాట ఈ నాటికి పాడకుండానే మిగిలి పోయింది.

నా వాయిద్య తంత్రుల్ని బిగువు చేస్తో, వొదులు చేస్తో నా రోజుల్ని గడిపేశాను.

తాళం సరిగా సాగలేదు. పదాల కూర్పు కుదరలేదు. నా హృదయం లో కాంక్షా బాధ మాత్రమే మిగిలి పోయింది. నువ్వు విచ్చుకోలేదు ఇంకా. గాలి మాత్రం నిట్టుర్చుతోంది, పక్కన.

అతని ముఖాన్ని చూడలేదు నేను. అతని ఖంఠమూ వినలేదు. నా ఇంటి ముందు నుంచి నడిచే అతని మెత్తని పాద ధ్వనిని మాత్రమే వినగలిగేను.

నేలపై అతనికి ఆసనం పరవడంలోనే దినమంతా గడిచిపోయింది. ఇంకా దీపం వెలిగించలేదు. అతన్ని ఇంట్లోకి ఎట్లా ఆహ్వానించను?


అతన్ని కలుసుకోగలననే ఆశ తో బతుకుతున్నాను. కాని ఆ కల ఇంకా ప్రాప్తించింది కాదు..


13.

The song that I came to sing remains unsung to this day.

I have spent my days in stringing and in unstringing my instrument.

The time has not come true, the words have not been rightly set;
only there is the agony of wishing in my heart.
The blossom has not opened; only the wind is sighing by.

I have not seen his face, nor have I listened to his voice;
only I have heard his gentle footsteps from the road before my house.

The livelong day has passed in spreading his seat on the floor;
but the lamp has not been lit and I cannot ask him into my house.

I live in the hope of meeting with him;
but the meeting is not yet.



18. ఒంటరి సాయంత్రం నీకోసం .....

మబ్బుల మీద మబ్బులు కమ్ముకు వొస్తున్నాయి. చీకటి పడుతోంది. ప్రియా, నన్నొంటరి గా ఈ తలుపు దగ్గర నీకై నిరీక్షణలతో ఎందుకిట్లా వదిలి వేశావు?

మధ్యాన్నపు కార్య కలాపంలో గుంపు తో కలిసి పని చేశాను. కాని ఒంటరి చీకటి రోజున నీ కోసం మాత్రమే ఆశ పడతాను. నువ్వు నీ ముఖం కనపరచక పోతే నన్నింత ఎడం చేసి వొదిలేస్తే ఈ ధీర్ఘ వర్ష ఘడియల్ని ఎట్లా గడపగలనో తెలీదు.

ఆకాశంలోని దూరపు గుబులు వంక చూస్తో కూచున్నాను. నా హృదయం, శాంతి నెరగని ఈదురు గాలితో కలిసి ఏడుస్తో ఇటూ అటూ తిరుగుతోంది..

18.

Clouds heap upon clouds and it darkens. Ah, love, why dost thou let me wait outside at the door all alone?

In the busy moments of the noontide work I am with the crowd, but on this dark lonely day it is only for thee that I hope.

If thou showest me not thy face, if thou leavest me wholly aside, I know not how I am to pass these long, rainy hours.

I keep gazing on the far-away gloom of the sky, and my heart wanders wailing with the restless wind.